04.02.2013-10.02.2013 verlengd weekend

Het is reeds een gewoonte geworden; om kwart na 8 opstaan, klaarmaken, eten, om 8.50 de deur uit om tegen 8.57 in de school te zijn ;) Deze week was ik het enige meisje in de klas. Alejandra is samen met de andere Brazilianen terug naar Brazilië.

Maandag was ik met Anders (jongen van Denemarken) Cordoba gaan “verkennen”. Ofja ik heb hem wat plaatjes getoond want hij kende zijn weg hier nog niet. S avonds zijn we samen met Alex een lekkere steak gaan eten in een restaurant dat de leerkracht had aangeraden. Spijtig dat ze er niet bij had gezegd dat het een chique restaurant was met binnen een gevoelstemperatuur van 2°C. :)

Dinsdag was een belangrijke dag, want ik had samen met Alex de tickets gekocht voor CHILI!!! Het busstation heeft allerlei kleine hokjes naast elkaar met verschillende busmaatschappijen die naar verschillende bestemmingen gaan. We gingen informatie vragen bij een maatschappij. We wilden weten op welke uren ze vertrekken en hoeveel het kost. Dan konden we vergelijken met de andere maatschappijen. We vroegen of hij de uren kon uitprinten voor ons, maar dat ging niet. Dus begon die jongen geduldig en ongelooflijk schattig alles op te schrijven. Dat duurde ongeveer een half uur en er stonden mensen achter ons luid te zuchten en te draaien… Ik schaamde me dood. Zeker omdat we slechts bij 1 andere maatschappij hadden gevraagd hoeveel het kostte en na 1 minuut stonden we weer aan zijn loket om te boeken.

Woensdag ben ik na de les iets gaan drinken met Rahel en Andreas, een koppel van Zwitserland, hele leuke mensen. Ik ben woendag op tijd naar bed gegaan, want ervaring heeft me geleerd dat dat niet lukt op een donderdag.

Donderdagavond hebben we bij Rahel en Andreas gebbq’ed. Ze huren een appartementje, heel gezellig! We waren met een leuke, internationale bende. Het eten had gesmaakt, het drankspelletje was leuk en erna zijn we naar “Cervez&Espanol” gegaan om de avond wederom af te sluiten bij Luigi!

Vrijdag voelde ik me kiplekker en ik zat samen met 3 zombies in de klas. De leerkracht voelde zich hopeloos :) Want er viel niets met hen aan te vangen. Ik vond het stiekem heel grappig :). Na de les heb ik thuis gegeten en mijn spullen zorgvuldig uitgekozen voor Chili. Ik zou namelijk de hele tijd met mijn tas moeten slepen dus wilde ik geen overbodige spullen meenemen. Goh wat keek ik uit naar deze trip. Om 21 uur zaten we in de bus, we hadden zalige plaatsen, leuke en vriendelijke mensen voor ons. Ik had mijn schoenen uitgedaan, muziek in de oren en toen kwam de chauffeur… hij mompelde iets over chili tegen de mensen schuin voor ons. Ik dacht, oei dat kan misschien ook belangrijk zijn voor ons… En ja hoor… toen ik ernaar vroeg, zei hij dat het niet mogelijk was om de grens over te steken tot maandag wegens moddervloeden door te veel regen. Dat betekende: al onze plannen voor dit weekend vielen letterlijk en figuurlijk in het water. Hehe, schoenen terug aan moeten doen en ons geld terug gevraagd. Gelukkig kregen we dat zonder problemen meteen terug. Maar het baalt wel dat het net dit verlengd weekend moest gebeuren.

Vrijdag was een voorbode voor de rest van het weekend. De persoon waarmee ik het weekend spendeerde was er duidelijk ook niet mee opgezet… Zaterdag wilde we een stadje (eigenlijk hadden we 2 stadjes op t oog) bezoeken maar er was zo veel volk dat we zeker 4 uur moesten wachten en dan zou het toch te laat zijn. Dus dachten we, we gaan naar de zoo. 3 keer raden: cerrado! En ja hoor “cerrado” betekend “gesloten”. S avonds zijn we naar de film gegaan, het verwonderde me dat we op het juist uur, in de juiste zaal zaten… We zijn gaan kijken naar “El lade luminoso de la vida”. Het ging over psychisch gestoorde mensen. Het was een leuke film :)
Zaterdag is Maria ook vertrokken naar Rome, Italië. Daar woont haar zoon. Dus dit weekend ben ik alleen thuis.

Zondag, andere dag, meer geluk? Ja we gingen Cuesta Blanca bezoeken. Het is een plaatsje ongeveer een uur met de bus hiervandaan. Argentijnen zijn er dol op, want er is een rivier met leuke “beach’kes” :). We werden met de bus afgezet op een straat wat erg verlaten leek. Ik vond het prachtig om in de straten te lopen, er was geen asfalt. De huizen waren allen anders en elk met hun eigen karakter. Mijn compagnon vond er duidelijk niets aan… Na een uur te hebben gewandeld werd de negatieve sfeer ondragelijk en besloten we naar Carlos Paz te gaan, een dorp dat op de terugweg naar Cordoba ligt. Er zijn vele winkels en dat veel meer in de smaak. Na een zoektocht van een uur naar een restaurant dat voldeed aan haar wensen, hebben we nog 1,5 uur gewacht op een ijsje. Ik had genoeg gegeten dus moest geen ijsje, ik had die tijd gespendeerd op zoek naar vingerhoedjes en vlagjes (tevergeefs…) alsook lekker zittend in de zon. Carlos paz is een leuk dorpje waar ik zeker ook naar toe wil als mijn ouders, JP en Petra komen. Het geeft een echt vakantiegevoel.

Weetjes:
- Hier doen de mensen ontzettend veel zout op hun salade. Zout is een product dat hier heel veel gebruikt wordt. Omdat het slecht is voor de gezondheid, worden er maatregelen getroffen. Zo wordt er in de restaurants vaak zonder zout gekookt. Het zout wordt niet op de tafel gezet, als je zout wilt, moet je ernaar vragen. (Dit is niet altijd het geval)
- Als de auto’s voorrang van rechts moeten geven, maar niet van plan zijn om dat te doen, dan zijn ze zo vriendelijk om te toeteren op voorhand.
- Dit weekend was een verlengd weekend (maandag 11 feb en dinsdag 12 feb is vrij) omwille van carnaval, maar er is hier niets van carnaval te bespeuren!
- Deze week zijn heel wat mensen jarig geweest! Proficiat aan papa & mama, Dave, ma, Miet, Charlotte Claes, Stefanie, …
- Cucaracha is het spaanse woord voor kakkerlak. Die zie je hier veel op straat lopen. Ik denk ook dat iedereen dat woord wel kent, van het liedje “las cucarachas”.
- Op straat zie je allerlei manieren hoe mensen zich verplaatsen: voetgangers, fietsers, auto’s (hele oude en hele nieuwe), vrachtwagens, bussen, motors en jawel, paarden  Alles mooi door elkaar.