31.03.2013 to 15.04.2013: mam, papa, Petra en Jean
Door: Anne-Lieze
Blijf op de hoogte en volg Anne-Lieze
17 April 2013 | Argentinië, Córdoba
Lange tekst, dit keer per stad!
Buenos Aires
We zijn onze reis begonnen en geëindigd in Buenos Aires. Buenos Aires is verdeeld in verschillende wijken. De wijken zijn telkens andere “werelden” gaande van uiterst vies en arm tot chic en rijk. In het begin van onze reis hebben we La boca, San Telmo, microcenter, retiro, puerto madero en recoletta bezocht. Op het einde van onze reis kwam palermo aan de beurt.
We sliepen beide keren in de wijk Retiro. Dit is de wijk van het busstation/treinstation en er is een groot shoppingcenter dat we pas de laatste dagen hebben ontdekt.
La Boca is de wijk met de bekende gekleurde huisjes. De dag dat wij het gingen bezoeken was het grijs weer en kwamen de kleuren niet zo mooi uit als op foto’s. Het was wel een hele ervaring om tot daar te geraken. We liepen door sloppenwijken en het lijkt mij een wonder dat we niet werden bestolen. Dit is bovendien de wijk van de bekende voetbalploeg “La Boca”. Helaas hebben de mannen geen matchke kunnen bijwonen.
Puerto Madero is het hele tegengestelde van La Boca. Het is een prachtig havenwijkje met een mooi gerenoveerd pakhuis en tal van gezellig restaurants. Hier heeft de eerste koe eraan moeten geloven, als ook de eerste meter Cerveza.
Recoletta is huis van een bijzonder kerkhof, met onder andere Evita’s graf. Het kerkhof is een stad en de graven zijn huizen: Indrukwekkend. Het plan van het kerkhof was bijna moeilijker dan het plan van de stad.
In het Microcenter vind je het roze huis op plaza de Mayo. De plaats van de dwaze moeders. Mama en Petra voelden zich meteen thuis.
De laatste dagen van onze reis, terug in Buenos Aires, hadden we afgesproken met de Zweed Staffan. Hij woont in de wijk Palermo Soyo. Na een (weer gratis) busritje kwamen we terecht in een, weer, andere wereld vol mensen. Het was een groot verschil met het stille, doodse Retiro (op zondag was alles dicht en er waren nauwelijks mensen te bespeuren). Staffan had ons meegenomen op een (lange) wandeling (nog een dikke proficiat aan Petra die met voeten vol blaren maar zonder zagen heeft volgehouden) die ons leidde naar een levendig park. Er was veel te zien/doen. Mensen waren aan het skaten, skateboarden, fietsen, lopen, wandelen, zingen, dansen, springen, standup comedian, … Heel gezellig en de laatste koe was perfecte afsluiter van de reis.
Córdoba
In Córdoba kwamen we s ochtends aan met de bus. De busrit was bijzonder goed verlopen. We hebben in het park gewandeld en van de zon genoten. In de namiddag zijn we de stad gaan verkennen en de terrasjes. S avonds zijn we gaan uiteten met Maria en Fabrice als extra gasten, de avond werd afgesloten met een bezoekje bij… jaja… Bar de Luigi! Papa vond het precies ook leuk
Onze tweede dag in Córdoba zijn we de auto gaan huren. Een witte Chevrolet waar we toch gemakkelijk al onze bagage en de rolstoel in kregen. We hebben Carlos Paz en Alta Gracia bezocht. Het zijn twee kleine dorpjes. Het eerste een echte toeristische plek voor de Argentijnen en het tweede is een dorpje waar Che Guevara heeft gewoond. De tweede avond werden we uitgenodigd bij Maria en kregen we empanadas te eten. Er werd gegeten, gepraat, gelachen en genaaid (enkele kleren van mij waren al kapot gegaan)… De laatste ochtend, voor we naar La Rioja vertrokken, heb ik casa Ronald MacDOnald voorgesteld aan mijn mede trotters.
La Rioja
Na onze eerste autorit waren we veilig aangekomen in La Rioja. Een klein, gezellig stadje waar we al snel de weg kenden en in een leuk restaurantje zijn gaan eten. We hadden tevens een bezoek gebracht aan Parque nacional Ischigualasto (Valle de la luna). De rit naar dit park was al prachtig, de rit in het park was nog prachtiger, met temperaturen die opliepen tot 43°C. Heerlijk!
Tucumán
Stad verkend, ook niet zo een grote stad, wel weeral mooie gebouwen. De weg van Tucumán naar Cafayate was ongelooflijk mooi. We hebben aan de ene kant van de berg mooie watervallen gezien, prachtige wegen, veel groen, en aan de andere kant van de berg was het heel droog met veel “dorre” planten. Ongelooflijk wat een verschil. Beiden wel prachtig elk op hun manier. Deze tocht waren we trouwens meer dieren dan mensen tegengekomen: koeien, schapen, ezels, lama-achtigen, paarden, … Alles gewoon in het wild, op en langs de weg. Je hoeft hier geen inkom te betalen voor een zoo.
Cafayate
Cafayate is een bekende wijnstreek (naast bijvoorbeeld Mendoza), een bezoekje aan een wijngaarderij mocht dus niet ontbreken. Het was een kleintje waar nog veel manueel gedaan werd, heel interessant (erg verschillend met de grote wijngaarderij die ik met Steven heb bezocht in Chili) Op het einde van het bezoek mocht het wijnproeven niet ontbreken natuurlijk!
Tilcara
Mijn favoriet! Het was een klein dorpje, heel klein. Werkelijk een plein met enkele huizen/straten errond. We hadden hier een prachtig hotel met verwarmd buitenzwembad. Van hieruit zijn we ook de Salinas Grandes gaan bezoeken. Indrukwekkend hoe dat er in “the middle of nowhere” plots een woestijn van zout kan liggen. (Het komt door een meer dat is opgedroogd vertellen de boekjes).
Salta
Salta, terug een grotere stad. Eerste dag (snikkend) heet weer gehad, dag twee koud en regen. We hebben er enkele mooie kerken bezocht, gewinkeld en onze favoriete bezigheid ontbrak natuurlijk niet: eten en drinken.
Weetjes
- De afstand met de bus(645), vliegtuig(1780) en auto(2519) opgeteld die we hebben afgelegd is 4944 km.
- 1 keer moesten we 150 km rechtdoor rijden. RECHTdoor. Dat betekent: Geen enkele bocht!
- De tochten tussen de verschillende plaatsen waren prachtig. We hadden geen tijd om in de auto te slapen en onze fotograaf had een bijzonder drukke job.
- Je kunt hier bijna alles kopen op afbetaling, gaande van schoenen, strijkijzers, boormachines, parfum tot wasmachines. (ik dacht eerst dat Coutas “aantal” betekende, dus ik dacht dat het goedkoper werd naarmate je er meer zou kopen *dom*).
- We hebben deze vakantie heel wat gratis gekregen: enkele ritjes op de bus (normaal moet je met een “trajetta” betalen maar dat hadden we niet en we hadden nooit genoeg muntjes geld waardoor we ofwel niet moesten betalen ofwel een andere passagier perse voor ons wilde betalen zonder er iets voor in de plaats te krijgen), drankjes (in een hotel, hoewel we het duidelijk gezegd hadden) en een t-shirt (vergeten te tellen, maar BA bleek toch de stad van geven te zijn voor ons).
- De eitjes hier in de hotels zijn soms erg zoet. (Realiteit: de zoutzakjes zijn eigenlijk suikerzakjes)
- Iedereen had last van de hoogte, ieder op zijn manier (buiten adem zijn, hoofdpijn, “haai” voelen, iets minder slimme dingen zeggen, …)
- Je kan 1 dollar omruilen voor 7 peso (terwijl de normale rate slechts 5,153 is).
- Mama, papa, Petra & JP waren hele leuke reisgezellen!
Meest gebruikte zinnen:
- “Kiek doa, dat es sjoen”
- “Vandaag eet ik eens een koe” P.H.
- “Ze hebben weer gesnurkt hoor” A.G.
- “Ich hub hei geine tied om te sloapen” G.S.
- “Mooi bien, mooie benen” E.G. (alsook J.H.)
- “Wablieft?” J.H
Buenos Aires
We zijn onze reis begonnen en geëindigd in Buenos Aires. Buenos Aires is verdeeld in verschillende wijken. De wijken zijn telkens andere “werelden” gaande van uiterst vies en arm tot chic en rijk. In het begin van onze reis hebben we La boca, San Telmo, microcenter, retiro, puerto madero en recoletta bezocht. Op het einde van onze reis kwam palermo aan de beurt.
We sliepen beide keren in de wijk Retiro. Dit is de wijk van het busstation/treinstation en er is een groot shoppingcenter dat we pas de laatste dagen hebben ontdekt.
La Boca is de wijk met de bekende gekleurde huisjes. De dag dat wij het gingen bezoeken was het grijs weer en kwamen de kleuren niet zo mooi uit als op foto’s. Het was wel een hele ervaring om tot daar te geraken. We liepen door sloppenwijken en het lijkt mij een wonder dat we niet werden bestolen. Dit is bovendien de wijk van de bekende voetbalploeg “La Boca”. Helaas hebben de mannen geen matchke kunnen bijwonen.
Puerto Madero is het hele tegengestelde van La Boca. Het is een prachtig havenwijkje met een mooi gerenoveerd pakhuis en tal van gezellig restaurants. Hier heeft de eerste koe eraan moeten geloven, als ook de eerste meter Cerveza.
Recoletta is huis van een bijzonder kerkhof, met onder andere Evita’s graf. Het kerkhof is een stad en de graven zijn huizen: Indrukwekkend. Het plan van het kerkhof was bijna moeilijker dan het plan van de stad.
In het Microcenter vind je het roze huis op plaza de Mayo. De plaats van de dwaze moeders. Mama en Petra voelden zich meteen thuis.
De laatste dagen van onze reis, terug in Buenos Aires, hadden we afgesproken met de Zweed Staffan. Hij woont in de wijk Palermo Soyo. Na een (weer gratis) busritje kwamen we terecht in een, weer, andere wereld vol mensen. Het was een groot verschil met het stille, doodse Retiro (op zondag was alles dicht en er waren nauwelijks mensen te bespeuren). Staffan had ons meegenomen op een (lange) wandeling (nog een dikke proficiat aan Petra die met voeten vol blaren maar zonder zagen heeft volgehouden) die ons leidde naar een levendig park. Er was veel te zien/doen. Mensen waren aan het skaten, skateboarden, fietsen, lopen, wandelen, zingen, dansen, springen, standup comedian, … Heel gezellig en de laatste koe was perfecte afsluiter van de reis.
Córdoba
In Córdoba kwamen we s ochtends aan met de bus. De busrit was bijzonder goed verlopen. We hebben in het park gewandeld en van de zon genoten. In de namiddag zijn we de stad gaan verkennen en de terrasjes. S avonds zijn we gaan uiteten met Maria en Fabrice als extra gasten, de avond werd afgesloten met een bezoekje bij… jaja… Bar de Luigi! Papa vond het precies ook leuk
Onze tweede dag in Córdoba zijn we de auto gaan huren. Een witte Chevrolet waar we toch gemakkelijk al onze bagage en de rolstoel in kregen. We hebben Carlos Paz en Alta Gracia bezocht. Het zijn twee kleine dorpjes. Het eerste een echte toeristische plek voor de Argentijnen en het tweede is een dorpje waar Che Guevara heeft gewoond. De tweede avond werden we uitgenodigd bij Maria en kregen we empanadas te eten. Er werd gegeten, gepraat, gelachen en genaaid (enkele kleren van mij waren al kapot gegaan)… De laatste ochtend, voor we naar La Rioja vertrokken, heb ik casa Ronald MacDOnald voorgesteld aan mijn mede trotters.
La Rioja
Na onze eerste autorit waren we veilig aangekomen in La Rioja. Een klein, gezellig stadje waar we al snel de weg kenden en in een leuk restaurantje zijn gaan eten. We hadden tevens een bezoek gebracht aan Parque nacional Ischigualasto (Valle de la luna). De rit naar dit park was al prachtig, de rit in het park was nog prachtiger, met temperaturen die opliepen tot 43°C. Heerlijk!
Tucumán
Stad verkend, ook niet zo een grote stad, wel weeral mooie gebouwen. De weg van Tucumán naar Cafayate was ongelooflijk mooi. We hebben aan de ene kant van de berg mooie watervallen gezien, prachtige wegen, veel groen, en aan de andere kant van de berg was het heel droog met veel “dorre” planten. Ongelooflijk wat een verschil. Beiden wel prachtig elk op hun manier. Deze tocht waren we trouwens meer dieren dan mensen tegengekomen: koeien, schapen, ezels, lama-achtigen, paarden, … Alles gewoon in het wild, op en langs de weg. Je hoeft hier geen inkom te betalen voor een zoo.
Cafayate
Cafayate is een bekende wijnstreek (naast bijvoorbeeld Mendoza), een bezoekje aan een wijngaarderij mocht dus niet ontbreken. Het was een kleintje waar nog veel manueel gedaan werd, heel interessant (erg verschillend met de grote wijngaarderij die ik met Steven heb bezocht in Chili) Op het einde van het bezoek mocht het wijnproeven niet ontbreken natuurlijk!
Tilcara
Mijn favoriet! Het was een klein dorpje, heel klein. Werkelijk een plein met enkele huizen/straten errond. We hadden hier een prachtig hotel met verwarmd buitenzwembad. Van hieruit zijn we ook de Salinas Grandes gaan bezoeken. Indrukwekkend hoe dat er in “the middle of nowhere” plots een woestijn van zout kan liggen. (Het komt door een meer dat is opgedroogd vertellen de boekjes).
Salta
Salta, terug een grotere stad. Eerste dag (snikkend) heet weer gehad, dag twee koud en regen. We hebben er enkele mooie kerken bezocht, gewinkeld en onze favoriete bezigheid ontbrak natuurlijk niet: eten en drinken.
Weetjes
- De afstand met de bus(645), vliegtuig(1780) en auto(2519) opgeteld die we hebben afgelegd is 4944 km.
- 1 keer moesten we 150 km rechtdoor rijden. RECHTdoor. Dat betekent: Geen enkele bocht!
- De tochten tussen de verschillende plaatsen waren prachtig. We hadden geen tijd om in de auto te slapen en onze fotograaf had een bijzonder drukke job.
- Je kunt hier bijna alles kopen op afbetaling, gaande van schoenen, strijkijzers, boormachines, parfum tot wasmachines. (ik dacht eerst dat Coutas “aantal” betekende, dus ik dacht dat het goedkoper werd naarmate je er meer zou kopen *dom*).
- We hebben deze vakantie heel wat gratis gekregen: enkele ritjes op de bus (normaal moet je met een “trajetta” betalen maar dat hadden we niet en we hadden nooit genoeg muntjes geld waardoor we ofwel niet moesten betalen ofwel een andere passagier perse voor ons wilde betalen zonder er iets voor in de plaats te krijgen), drankjes (in een hotel, hoewel we het duidelijk gezegd hadden) en een t-shirt (vergeten te tellen, maar BA bleek toch de stad van geven te zijn voor ons).
- De eitjes hier in de hotels zijn soms erg zoet. (Realiteit: de zoutzakjes zijn eigenlijk suikerzakjes)
- Iedereen had last van de hoogte, ieder op zijn manier (buiten adem zijn, hoofdpijn, “haai” voelen, iets minder slimme dingen zeggen, …)
- Je kan 1 dollar omruilen voor 7 peso (terwijl de normale rate slechts 5,153 is).
- Mama, papa, Petra & JP waren hele leuke reisgezellen!
Meest gebruikte zinnen:
- “Kiek doa, dat es sjoen”
- “Vandaag eet ik eens een koe” P.H.
- “Ze hebben weer gesnurkt hoor” A.G.
- “Ich hub hei geine tied om te sloapen” G.S.
- “Mooi bien, mooie benen” E.G. (alsook J.H.)
- “Wablieft?” J.H
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
