05.05.2013-14.05.2013: On The road with Lucy (Arge
Door: Anne-Lieze
Blijf op de hoogte en volg Anne-Lieze
24 Mei 2013 | Brazilië, Rio de Janeiro
Ik zou vrijdagavond, 4 mei, de bus nemen naar Buenos Aires om zondag ochtend Lucy op te wachten in de luchthaven. Helaas besliste de “paro” (staking) er anders over. Er was geen enkele mogelijkheid dat ik zaterdagavond met de bus kon vertrekken. Deze staking was bovendien van “onbepaalde duur”. Dan maar een andere oplossing zoeken: het vliegtuig. Zaterdag was het helaas niet meer mogelijk een vliegtuig te nemen en Lucy had Buenos Aires dan ook zonder mij reeds verkend. Ik profiteerde van mijn onverwacht extra dagje Cordoba en ben met Jula een ijsje gaan eten en samen met Olly naar de cinema geweest. S avonds hebben Fabrice, Olly en ik pizza uitgehaald. Zondagmiddag was Olly nog komen afscheid nemen en heeft hij met Maria en mij onze laatste avondmaal geconsumeerd .
Zondag 6 mei om kwart na 4 had ik mijn vliegtuig richting BsAs. Een uur en een kwart later kwam ik aan (in plaats van 10 uur in de bus). Slaapkop Lucy lag lekker te slapen. We hebben s avonds de stad verkend en Lucy’s eerste koe werd gesmaakt. Het was vrij kalm in Buenos Aires. Naast dat ik al ervaren had dat elke wijk een andere wereld is, blijkt elke wijk ook nog eens anders te zijn afhankelijk van op welke dag je het bezoekt. We zijn eerst naar de wijk Retiro gegaan om onze ferry naar Uruguay te regelen alsook onze bus naar Iguazu (watervallen). Erna hebben we geld verdient door onze euro’s om te wisselen in peso’s in de drukke winkelstraten in het microcenter. We vonden het beiden spannend want we werden geleid naar een verdachte kamer achter het kantoortje van een reisbureau. We sloten onze dag af met een bezoek aan Parque ecologico (weer retiro, ja we hebben veel gestapt) en aan het gesloten kerkhof van Recoletta. S avonds waren we uitgeteld van de vele kilometers die we in onze benen hadden.
Woensdag (8 mei) waren we al vroeg opgestaan om de ferry naar Uruguay te nemen. Dit was een tocht van 3 uur (we hadden de trage boot gekozen want deze was goedkoper) voor we aankwamen in Colonia. Colonia is een klein maar gezellig dorpje. Het hostel waar we sliepen was basic en nogal vochtig. De tweede halte in Uruguay was Montevideo. Dit is de hoofdstad. Hier wonen de helft van de inwoners van Uruguay. Hier was dan ook wat meer leven in de brouwerij. Montevideo heeft vanalles te bieden: mooie gebouwen, gezellige winkeltjes, strand, parken en vele restaurantjes. Onze volgende halte was Punta del Este, een stranddorpje te vergelijken met Knokke. Het is hier herfst/winter en dat is duidelijk te merken aan het (gebrek aan) volk. We hebben (veel te duur, maar) lekker gegeten in het haven gedeelte. Op onze weg terug naar Colonia zijn we uitgestapt aan Casapueblo. De bekende mooie, witte huisjes. Zaterdag 11 mei verlieten we Uruguay met de snelle ferry (1 uur) om een busrit van 18 uur naar Iguazu te nemen. De bus was erg comfortabel. Lucy en ik zaten vanboven, een tv’tje voor onze neus en een mooi zicht op de weg (en alles errond).
Aangekomen in Iguazu maakten we al meteen kennis met een grote hoeveelheid water. Helaas niet van de watervallen maar van de regen. Het regenen was al onderweg begonnen en niet meer gestopt. Vermits we er toch waren, zijn we aan de Argentijnse kant begonnen. Hier kun je een wandeling maken en zeer kort bij de watervallen komen. Het was ondanks de regen toch prachtig. Op het einde van de avond waren we alle 3 (we hadden een Nederlands meisje leren kennen) door en door nat. De volgende ochtend stapten we dan ook in onze natte schoenen voor de Braziliaanse kant te verkennen. Hierdoor moesten we de grens oversteken en maakten we voor het eerst kennis met Brazilië en hun taal. We verstonden er geen snars van. De Braziliaanse kant biedt een overzicht van de watervallen. Heel andere ervaring als de Argentijnse kant maar even spectaculair op een andere dimensie.
De volgende stop, volgend land (Brazilië) was: Curritiba. Het is een grote studentenstad in het zuiden van Brazilië die slechts 300 jaar oud is. Deze bestemming hebben we gekozen omdat we zouden afspreken met meisjes wat ik in de school in Cordoba heb leren kennen. Het was super om Jucilene terug te zien. Ze kwam ons ‘s morgens oppikken nadat we onze was en natte kleren & schoenen naar de wasserij hadden gebracht. Ze was onze lokale, persoonlijke gids die ons overal bracht met de auto. We hebben prachtige beelden en gebouwen gezien. We zijn naar de Botanische tuin geweest, een sprookjes bos (mijn favoriet), een gebouw in de vorm van een oog getekend door de bekende architect (Oscar Niemeyer). Als kers op de taart waren we in het grootste restaurant van de wereld gaan eten. Ze kunnen 5000 mensen op hetzelfde moment serveren. Het was super veel en lekker eten. Ze brengen allerlei gerechtjes naar de tafel en bovendien lopen ze met allerlei Italiaanse gerecht rond. Je kunt zoveel eten als je wilt tegen een democratische prijs ;). We hadden in de namiddag nog afgesproken met Sabrina en s avonds met Lizianne. Heel leuk om de meisjes terug te zien. Dag twee nam Jucilene ons met de auto naar twee dorpjes (Morrettes y Antonina) een beetje buiten de stad via een ongelooflijk mooie weg. In een bijzonder rustig vissersdorpje hebben we een siesta’ke gehouden en bij het wakker worden werden we verrast door dolfijnen die lekker in de zee speelden. Perfecte afsluiter.
S avonds namen we de bus naar Sao Paulo. We kwamen s morgensvroeg aan en hebben in de busterminal gewacht tot het een beetje licht werd. In Sao paulo hebben we niet overnacht. Dit was onze vermoeiendste dag. We hebben de stad op speedtempo verkend. In de Mercado wilden ze ons fruit aansmeren voor 48 euro, we waren gelukkig alert genoeg om dat niet te betalen voor 1 speciale vrucht en 1 ananas. In de namiddag sloeg de vermoeidheid toe toen we in het park rondliepen. Onze rustpauze op een bankje werd plots een siësta. In de vroege avond namen we de bus naar Rio de Janeiro.
Donderdagnacht tegen 1 uur s nachts kwamen we aan in Rio de Janeiro. Het hostel waar we in het midden van de nacht werden gedropt was duur, maar zo een leuke sfeer en redelijk zuiver dat we er uiteindelijk niet meer zijn weggegaan. Gelukkig maar want we hebben er hele leuke mensen leren kennen. Een multiculturele groep van Taiwan (Vanessa & Doris), Frankrijk (Bobby), Ierland (Alan), Duitsland (Jens), Zwitserland (Ben) en wij; de Belgen. Samen hebben we leuke avonden gehad alsook daguitstapjes. Rio is een multi stad. Je kunt er werkelijk alles vinden, gaande van een echt stadsgevoel tot strandvakantie gevoel. De hoogtepunten hier waren het bezoek aan de Christo en de suger loaf, met telkens prachtige uitzichten. Ook het bezoek aan de favella (sloppenwijk) staat als topherinnering. De botanische tuinen waren bezet met prachtige bomen alsook een rijk dierenleven (Apen, eekhoorntjes, meer apen, vogels o.a. Tucans, …). De stranden hier in Rio zijn maravillosa!!! De zee heeft trouwens fascinerende golven die wel 2 meter hoog kunnen zijn (voor zover mijn inschattingsvermogen correct is).
Weetjes:
- De busstaking heeft uiteindelijk 5-6 dagen geduurd! Gelukkig had ik snel een vliegticket gekocht.
- We hebben twee dode zeeleeuwen gezien op het strand in Punta del Este .
- De bussen in Uruguay hebben wifi aan boord.
- Met het weer hadden we veel pech.
- We zijn in enkele uren tijd de grens Argentinië-Brazilië twee keer moeten oversteken. Dat betekende heel wat “stamps”. 1. Uitchecken Argentinië. 2. Inchecken Brazilië. 3. Uitchecken Brazilië. 4. Inchecken Argentinië. 5. Uitchecken Argentinië. 6 Inchecken Brazilië. We moesten het zo wel doen vermits we de bus naar de volgende bestemming in Brazilië moesten nemen. Argentinië & Brazilië werken niet zo graag samen.
- In Brazilië vroeg elke Braziliaan waarom ik er nu voor koos om zo lang in Argentinië te blijven. Want ze vinden dat maar niets. In Argentinië was elke Argentijn super enthousiast over Brazilië. Welk volk is het vriendelijkste?
- We hebben heel vaak de verkeerde bus genomen in Rio de Janeiro, hierdoor verloren we best wel wat tijd.
- Uitgaan zonder jongens was gevaarlijk. We werden voortdurend aangevallen door jongens die wilden kussen.
- Lucy en ik vormden een perfect team. We hebben buikspieren aangekweekt met al dat gelach. Ik wil Lucy dan ook hartelijk bedankt por el viaje maravilloso!!
Zondag 6 mei om kwart na 4 had ik mijn vliegtuig richting BsAs. Een uur en een kwart later kwam ik aan (in plaats van 10 uur in de bus). Slaapkop Lucy lag lekker te slapen. We hebben s avonds de stad verkend en Lucy’s eerste koe werd gesmaakt. Het was vrij kalm in Buenos Aires. Naast dat ik al ervaren had dat elke wijk een andere wereld is, blijkt elke wijk ook nog eens anders te zijn afhankelijk van op welke dag je het bezoekt. We zijn eerst naar de wijk Retiro gegaan om onze ferry naar Uruguay te regelen alsook onze bus naar Iguazu (watervallen). Erna hebben we geld verdient door onze euro’s om te wisselen in peso’s in de drukke winkelstraten in het microcenter. We vonden het beiden spannend want we werden geleid naar een verdachte kamer achter het kantoortje van een reisbureau. We sloten onze dag af met een bezoek aan Parque ecologico (weer retiro, ja we hebben veel gestapt) en aan het gesloten kerkhof van Recoletta. S avonds waren we uitgeteld van de vele kilometers die we in onze benen hadden.
Woensdag (8 mei) waren we al vroeg opgestaan om de ferry naar Uruguay te nemen. Dit was een tocht van 3 uur (we hadden de trage boot gekozen want deze was goedkoper) voor we aankwamen in Colonia. Colonia is een klein maar gezellig dorpje. Het hostel waar we sliepen was basic en nogal vochtig. De tweede halte in Uruguay was Montevideo. Dit is de hoofdstad. Hier wonen de helft van de inwoners van Uruguay. Hier was dan ook wat meer leven in de brouwerij. Montevideo heeft vanalles te bieden: mooie gebouwen, gezellige winkeltjes, strand, parken en vele restaurantjes. Onze volgende halte was Punta del Este, een stranddorpje te vergelijken met Knokke. Het is hier herfst/winter en dat is duidelijk te merken aan het (gebrek aan) volk. We hebben (veel te duur, maar) lekker gegeten in het haven gedeelte. Op onze weg terug naar Colonia zijn we uitgestapt aan Casapueblo. De bekende mooie, witte huisjes. Zaterdag 11 mei verlieten we Uruguay met de snelle ferry (1 uur) om een busrit van 18 uur naar Iguazu te nemen. De bus was erg comfortabel. Lucy en ik zaten vanboven, een tv’tje voor onze neus en een mooi zicht op de weg (en alles errond).
Aangekomen in Iguazu maakten we al meteen kennis met een grote hoeveelheid water. Helaas niet van de watervallen maar van de regen. Het regenen was al onderweg begonnen en niet meer gestopt. Vermits we er toch waren, zijn we aan de Argentijnse kant begonnen. Hier kun je een wandeling maken en zeer kort bij de watervallen komen. Het was ondanks de regen toch prachtig. Op het einde van de avond waren we alle 3 (we hadden een Nederlands meisje leren kennen) door en door nat. De volgende ochtend stapten we dan ook in onze natte schoenen voor de Braziliaanse kant te verkennen. Hierdoor moesten we de grens oversteken en maakten we voor het eerst kennis met Brazilië en hun taal. We verstonden er geen snars van. De Braziliaanse kant biedt een overzicht van de watervallen. Heel andere ervaring als de Argentijnse kant maar even spectaculair op een andere dimensie.
De volgende stop, volgend land (Brazilië) was: Curritiba. Het is een grote studentenstad in het zuiden van Brazilië die slechts 300 jaar oud is. Deze bestemming hebben we gekozen omdat we zouden afspreken met meisjes wat ik in de school in Cordoba heb leren kennen. Het was super om Jucilene terug te zien. Ze kwam ons ‘s morgens oppikken nadat we onze was en natte kleren & schoenen naar de wasserij hadden gebracht. Ze was onze lokale, persoonlijke gids die ons overal bracht met de auto. We hebben prachtige beelden en gebouwen gezien. We zijn naar de Botanische tuin geweest, een sprookjes bos (mijn favoriet), een gebouw in de vorm van een oog getekend door de bekende architect (Oscar Niemeyer). Als kers op de taart waren we in het grootste restaurant van de wereld gaan eten. Ze kunnen 5000 mensen op hetzelfde moment serveren. Het was super veel en lekker eten. Ze brengen allerlei gerechtjes naar de tafel en bovendien lopen ze met allerlei Italiaanse gerecht rond. Je kunt zoveel eten als je wilt tegen een democratische prijs ;). We hadden in de namiddag nog afgesproken met Sabrina en s avonds met Lizianne. Heel leuk om de meisjes terug te zien. Dag twee nam Jucilene ons met de auto naar twee dorpjes (Morrettes y Antonina) een beetje buiten de stad via een ongelooflijk mooie weg. In een bijzonder rustig vissersdorpje hebben we een siesta’ke gehouden en bij het wakker worden werden we verrast door dolfijnen die lekker in de zee speelden. Perfecte afsluiter.
S avonds namen we de bus naar Sao Paulo. We kwamen s morgensvroeg aan en hebben in de busterminal gewacht tot het een beetje licht werd. In Sao paulo hebben we niet overnacht. Dit was onze vermoeiendste dag. We hebben de stad op speedtempo verkend. In de Mercado wilden ze ons fruit aansmeren voor 48 euro, we waren gelukkig alert genoeg om dat niet te betalen voor 1 speciale vrucht en 1 ananas. In de namiddag sloeg de vermoeidheid toe toen we in het park rondliepen. Onze rustpauze op een bankje werd plots een siësta. In de vroege avond namen we de bus naar Rio de Janeiro.
Donderdagnacht tegen 1 uur s nachts kwamen we aan in Rio de Janeiro. Het hostel waar we in het midden van de nacht werden gedropt was duur, maar zo een leuke sfeer en redelijk zuiver dat we er uiteindelijk niet meer zijn weggegaan. Gelukkig maar want we hebben er hele leuke mensen leren kennen. Een multiculturele groep van Taiwan (Vanessa & Doris), Frankrijk (Bobby), Ierland (Alan), Duitsland (Jens), Zwitserland (Ben) en wij; de Belgen. Samen hebben we leuke avonden gehad alsook daguitstapjes. Rio is een multi stad. Je kunt er werkelijk alles vinden, gaande van een echt stadsgevoel tot strandvakantie gevoel. De hoogtepunten hier waren het bezoek aan de Christo en de suger loaf, met telkens prachtige uitzichten. Ook het bezoek aan de favella (sloppenwijk) staat als topherinnering. De botanische tuinen waren bezet met prachtige bomen alsook een rijk dierenleven (Apen, eekhoorntjes, meer apen, vogels o.a. Tucans, …). De stranden hier in Rio zijn maravillosa!!! De zee heeft trouwens fascinerende golven die wel 2 meter hoog kunnen zijn (voor zover mijn inschattingsvermogen correct is).
Weetjes:
- De busstaking heeft uiteindelijk 5-6 dagen geduurd! Gelukkig had ik snel een vliegticket gekocht.
- We hebben twee dode zeeleeuwen gezien op het strand in Punta del Este .
- De bussen in Uruguay hebben wifi aan boord.
- Met het weer hadden we veel pech.
- We zijn in enkele uren tijd de grens Argentinië-Brazilië twee keer moeten oversteken. Dat betekende heel wat “stamps”. 1. Uitchecken Argentinië. 2. Inchecken Brazilië. 3. Uitchecken Brazilië. 4. Inchecken Argentinië. 5. Uitchecken Argentinië. 6 Inchecken Brazilië. We moesten het zo wel doen vermits we de bus naar de volgende bestemming in Brazilië moesten nemen. Argentinië & Brazilië werken niet zo graag samen.
- In Brazilië vroeg elke Braziliaan waarom ik er nu voor koos om zo lang in Argentinië te blijven. Want ze vinden dat maar niets. In Argentinië was elke Argentijn super enthousiast over Brazilië. Welk volk is het vriendelijkste?
- We hebben heel vaak de verkeerde bus genomen in Rio de Janeiro, hierdoor verloren we best wel wat tijd.
- Uitgaan zonder jongens was gevaarlijk. We werden voortdurend aangevallen door jongens die wilden kussen.
- Lucy en ik vormden een perfect team. We hebben buikspieren aangekweekt met al dat gelach. Ik wil Lucy dan ook hartelijk bedankt por el viaje maravilloso!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
